Vesile Şadıllıoğlu Şiirleri - Şair Vesil ...

Bir güneş yanığı kirpiklerim
Dağca seviliğin kıymığında

Bana dolanır asması
Eski yıldız gecesi Babilin

Karadeniz'in incisi,
Şehirlerin birincisi,
Çıtır çıtır fındıkları,
Oya gibi kıyıları.

Tavşanlı Ada selamlar,

Artık kuşlar da biliyor
Saklamışlar yeşilini
Ağaçların
Güneşten ve umuttan
Yüzümde terli bir sabah
Kanımda hançer

Yeşil yapraklarım
Kor kor yanıyor! ...
Çığlığım aya ulaştı!
Kimse duymuyor! ...

Su.! ......Suuu! .... Suuuu! .....

Sarıya bakıp yeşil gören,
Kara kalemle pembe çizen,
Düşlerini kum saatinde eleyip,
Buz üzerinde iz arayan
Gençlik.

Güneştir Egenin öyküsü
Büyüler geçer...

Gölgemin ucu suya değince
Kaçışır balıklar gizlice.
Saçımı tel tel ayırır dalgacıklar,

Nedense ellerim kelepçesiz
Yaz çekilsin
Güz geçsin
Belki yine gelirim
Çocuksun sen
Doğan şadıllıoğlu

Martı konar
Mavi sulara
Küçücük kanadını süzerek
Gidememişti soyuyla uzaklara
Anlar dalgacıklar hüznünü
Onu incitmeden

Aşkımızın izini
Köpüklerde aradım
Öyle seviyordum ki
Hiç bitmiyecek sandım

Bitmesin bitmesin hiç aşkımız

Yaşlanan yıllarda
Anılarımı aradım;
Araladım gençliğimi
Çocukluğuma ulaştım.