Yalnızdır,yalnız yaşayanlar,
Öldürmezler yalnızlığı.
Kurbanıdır dost olanlar,
Öldürürler dostluğu.
Öfkem sana değil
kendime
Fener yaktım sana
Açık denizde
Dalga sürüdü beni
Ne seni bulabildim
Bir sanatçıdır o
Elinde minicik hamuru
Yoğurur yoğurur
Duygu, düşünce bilgisiyle
Biçim verir ona
Sıyırır tüm kötülüklerden
Yaşam sevincimi yitirdim artık
Yalnızlığı, acıyı
Konuk ettim yüreğimde
Beynim hizmetçi oldu acılarıma
Koca bir kara delik
Belleğimde
kotkularımdaydı yeminlerim
sensizliğimde yeminlerime yenildim
vurgun yedi sana olan düşlerim
karanlığın gizi bitti
ıslandı anılarım
Balık ağa
Yaprak rüzgara
Toprak köklere direnir
Damlacıklar büyür
Okyanusa dökülür
Bir uğraş olur saksılarda güneş
Gecikir buluşması korsanların
Pıhtılaşır sürelerde kan
Adını öğrenir gece
Evcimenliğin tellerinde
Dostlar içmeyi unutmuş,
Dizelerin dillenmiyor
Kadehler susuz kalmış,
Ay ışıksız,
Bizse sensiz
Evren büyüklüğünce
Büyüttüm güzelliğini
Aman ne cici doyasıya
Parmakların
Isınıyor hohhohlarımda
İkindi gelişimde yüzüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!