Bir gün doğar;
Işıl ışıl rengarenk gözlerle bakarsın dünyaya
Her taraf toz pembe olmuş
Tüm dertler unutulmuştur.
İçindeki çocuktur, artık yaşadığın
Hayalindeki hayal bile çok yakın gelir
Hiçbir zaman görmediğin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Güzel bir seri olmuş yaşamın ayrıntılarına ve insana dair..
Tebrik ederim. Benden tam puan..
Selam ve saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta