Vera Aşk Şiiri - Doğan Çeçen

Çölün sessizliğinde başlar yüreğim,
Rüzgârın taşıdığı toprak kokusunda adını fısıldarım.
Seninle açar kalbimde çiçekler,
Ve her yaprağında saklıdır vuslatın ışığı.

Gülen gözlerin, gecemin yıldızı,
Karanlık gecelerde yolumu aydınlatır.
Senin sabrın, çölün ortasında bir vaha,
Senin sevgin, susuz kalmış ruhuma hayat verir.

Vera aşk, seninle her an yeniden doğar,
Tutkulu ellerin, kalbimin ritmini belirler.
Ve ben sana her zaman, her nefesimde aşkla bağlıyım.

Bekleyiş uzun, yollar engellerle dolu,
Ama her engel, çölün ortasında açan bir çiçek gibi değerli.
Senin varlığın, en yalnız anlarımda bile mutluluk olur,
Ve her gülüşün, vuslatın müjdesi gibi düşer yüreğime.

Boğa ruhun, sadakat ve tutkuyla örülmüş,
Toprağa kök salmış bir çiçek gibi,
Hassas ama güçlü, sabırlı ama tutkulu.
Her bakışın, karanlık gecemde bir ışık,
Her dokunuşun, ömrüme bahar katar.

Vuslat hayalini kurarken geceler boyunca,
Seninle tamamlanır hayallerim.
Çöl ne kadar geniş olursa olsun,
Benim çiçeğim, seninle yeşerir,
Benim ışığım, seninle parlar.

Ve ben beklerim, her an, her nefes,
Seninle dolup taşacak günleri hayal ederek.
Vera aşk, seninle tamamlanır dünyam,
Seninle başlar hayat, seninle biter zaman.

Gülen yüzün, vuslatın en derin nefesi,
Seninle öğrenirim aşkın sabrını,
Seninle bilirim mutluluğun anlamını.
Ve her adımında, her nefesinde,
Seninle, sonsuz bir aşkı yaşarım,
Seninle, Vera aşk, tamamlanır kalbim.