Velhasıl Şiiri - Hadi Çağlar 2

Velhasıl Atadan sonra çıkmadı dosdoğru bir adam
Gelen çaldı giden çaldı beslendiler hep haramdan
Kendileri ağa oldu millet koyun yalakaları çoban
Sağdılar yıllarca bizi servet yıgdılar sırtımızdan

Koyunlar da halinden memnun melemesini unutmuş
Kurt çoban olmuş bütün sürüyü susturmuş
Sesi çıkanı parçalar atar bir kenara
Kendine biat edenleri unutmaz kor samanlığa

Çıkar bir gün Köroğlu gibi bir yigit er meydanına
Sahip çıkar koşar susturulmuş koyunların imdadına
Korkusuz cengaverdir yiğit olan er kişi
Son verir biat etmiş kurtların çobanlığına

Bu koyunların her birinde türlü türlü oyunlar
Belki akıllanırlar rahat eder evlat ile torunlar
Sesleri birlikte göğe yükselir yankılanırsa
Mutluluk huzur ve refah dolar yarınlar