Vehbiye Yersel Şiirleri - Şair Vehbiye Y ...

Bütün gün dinlenmeden çalışırım,yorulmam,
Gücü veren Allaha,şükür etmek vazifem
Allah rızası için bütün bu yaptıklarım.
Eller ne derse desin, hak yolundan ayrılmam,

(9 Eylül 2004)

Bana fikirleri ters gelen asil bir ağaç
Beş güzel körpecik dal verdi
Dallar çok narin hassas ve ince
Kahrolurum dallara zarar gelince

İncitmesin uçan kuş esen rüzgâr

Aile sırlarını anlatıp, açığa çıkarmak
Hatadır, her şeyi ulu orta konuşmak.
Kendinden geçti,anlatmağa başladı.
Akşama kadar anlattı,bitmedi konular.

Ders verici konu varken,zamana yazık.

Baktığında gerçekleri görmeyen göze,göz demem
Verdiği sözü yerine getirmeyene,sadık dost demem
Nokta için virgül olan,hakkını aramayana onurlu,
Ezildiğini hissetmeyene,akıllı,uyanık insan diyemem.
2Haziran 1999
Vehbiye Yersel ,

Hayat yolu bitmez görünür,lakin çok kısa,
Önüne bir sürü engel.çıkarsa etme tasa.
Yılma mücadele et.başarırsın,budur yasa.
Hakkını ara,yılma karşında ejderha olsa.

Dünya dönüyor,ama.,sanki yön değiştirmiş,

Affet beni Allah”ım,kara cahildim ben.
Gafletteydim sanki geçmiştim kendimden..
Yaşamadım çok şeyi,farkım yoktu hayvandan.
Hazan oldu,bahar görmeden uyandım uykudan..
,
Sayılı nefeslerim boş yere harcandı,bilmeden,

On dört Mayıs iki bin üç, Pazartesi günü,
Ağabeyim aradı beni,duydum sesini,
Çok özlemiş anlaşılan,tüm kardeşlerini
İstanbul’a temelli yerleşmemi,istiyor.

İsteği candan bir arzu ama yok mümkünü

Ağlamasını bilenler kurtulur,
Güneşin yaktığı yerde yağmur,
Yağmurun bunalttığı yerde,
Hayat kaynağı,güneş olur.
Allah korkusundan ağlayanlar
Merhametli,şefkatli olur,

Malımı canımı istismar etti
Oyaladı beni,seneler geçti,
Akıntıya kürek çektim cahilce,

Serap oldu hayallerim yıkıldı,,
Her şey istenmeyen şekilde bitti,

Aldanmayın bu dünyanın zevk ü sefasına,
Cefası çok,çile çekmeyen eremez refahına.
İmtihan için geldik,aciz kullar dünyaya,
Gafletten uyanmasak,sıfırlanır sermaye.

10.01.2004