umutlarımı çıkarıp attığım günden beri
yalnızlıklarım ne çok üşütüyor beni
gitmeler yaşatıyorum karanlık sabahlarımda
kaybolmuş zamanların azaplarıyla kavrularak
cephesi belli olmayan savaşlardan geçerek
ilk gençliğimi kaybetim tutunamadıklarımla
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
yalancı tebessümler eşlik ederken gözlerime
masumluğu katledilmiş duygularımın ceset haliyle
sessizce ölü toprağı değmişçesine çöküyor üzerime
sığınağını arayan yorgun biçare hayallerimde
TEBRİK EDERİM DEĞERLİ ŞAİRE
AMA ÜMİTSİZLİĞİN OLDUĞU YERDE KARANLIKLAR YEŞERİR
BU KADAR ÜMİTSİZ OLMAMAK LAZIM
HAVF VE RECA ARASINDA
SİTEM OLUR
ÜMİTSİZLİK BOYU AŞAR
KALEMİN DAİM OLSUN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta