Vefasiz Şiiri - Hanife Ayaz

Düs kurdum kalemimin üstüne
Sekil döktüm saclarinin özüne
Yemin ettin her verdigin sözüne
Bir gün sözünde dur ne olur vefasiz

Zor yillarin öcünü alma benden
Hesap sorma aglayan gözlerimden
Hic üzülmezmisin gidipte dönmesem
Gidene aglanirmis aglarmisin vefasiz

Gencligimi bir dal kirarcasina aldi
Sacinin kirbac yarasi gönlümde kaldi
Gönül daglarimi simdi dumanlar sardi
Birgün gelirde günes acarmi vefasiz

Esti rüzgarlar karli daga savruldum
Senden vazgecersem mevsimler dursun
Sen benim gögsümde sönmeyen nursun
Benim daglarim hep karlidir vefasiz

Yarami inciltme yar sizlarda kanar
Gözyaslarim damla damla yarami sarar
Susuz gecti bu yaz yüregim yanar
Bir damla suya muhtacim vefasiz

Bitmeyen cileleri sen verdin elime
Hasreti sardin yar benim belime
Nice yollar gittim kendi kendime
Cikmaz yollarda biraktin vefasiz

Isiz gecelerde tenesirde yattim
Dualarimda bitmedi hic senin adin
Cekiptete gittin neydi muradin
Bir cift güzel göze hasretim vefasiz

Gurbette ciktinda silayi unuttun
Aci gurbetti sila yerine tutun
Gögsümdeki atesi coktan soguttun
Döndügünde beni bulamazsin vefasiz

Dediler gidenler dönmezmis geri
Ölümün kardesi sardi yorgun bedenimi
Akittim gözümden yar yas ile seni
Mezarimi bulamazsan aglama vefasiz