Vefasız
Nice kalabalıklar içerisinde
ne kadar yalnız ve ıssızım
ne bir ses duyuyor
ne de gülen bir yüz görüyorum
kendimi soğuk gecelerde buluyorum.....
gökyüzü de erkenden perdelerini örtünmüş
gece lambalarını yakmayı unutmuş
anlaşılan o ki o da benim gibi mahsun ve yalnız
sen sen ise vefasız
sessizce bulutlarda kaybolmuş
bir veda bile etmeden yok olmuştun
ne yaptıysam,ne kadar çırpındıysam
durduramadım,bulamadım....
şimdi; ürkek,çaresiz bir haldeyim
kendi gölgemden bile korkar oldum
en acısı da ne biliyormusun
ölümüm olmuşsun benim
seni unutamıyor,anıları soluyor
sensizlikte boğuluyorum
seni sensiz yaşamış olsam da
şimdi yok oluyorum
aslında sen kendini yok etmişsin
sen yok olmuşsun ki ben de yok oluyordum
şu günlerde dinlediğim en yanık türkülerde
ciğerimi delen ayrılık şiirlerinde
hala karşımda duruyorsun
niye böyle oluyor ki,bu işe ben de bir anlam veremiyorum
ama bildiğim bir şey varsa
senin gibi bir vefasızın
elveda bie demeden gidişine kahroluyorum
ah vefasızım ah
yine de seni düşünüyor
yok oluyorum
Nermin Terzi
ben kısaca N.T
2007
Kayıt Tarihi : 22.9.2025 03:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!