Vefasız Şiiri - Ertuğrul Tercan

yıllar geçti bak ben nerdeyim sen nerde
adını bile anmıyorum soyadını unuttum inanırmısın
birtek gözlerin kalmış aklımda
birde gözlerin kadar beni yıkan vefasızlığın
mutlusundur şimdi mutluda ol zaten
umrumda bile değilsin
attığın kazık aklıma geliyo bazen
yutkunuyorum bi kelime doğuyo içimde
ve hep o aynı kelime VEFASIZ..
ne günlermiş o günler
bilirsin ben kolay kolay geriye dönüp bakmam
bilirsin ben kolay kolay birinin hakkında gider yapmam
ama sen sen işte vefasız hayırsız insan
öyle vurdunki beni en savunmasız yanımdan
unutan hafızam sana dair birşeye rastladığında
tekrar nefretle doluyor hırsını ilk günki gibi koruyor
ya işte insan sevdiğine düşmanda olur derlerdide inanmazdım
demek olunuyormuş
deli gibi sevsende onsuz yapamam desende
bi okadar onsuz olup bi okadarda düşman olunuyormuş
ben şimdi tek tabancayım bu hayatta mermim ağzımda
emniyetim açık tetiğime dokunsalar patlarım
patlayamasamda elbet birgün hırsımdan çatlarım
eserini görbak şimdi bir huysuz adam
inan ben senin yerinde olsam ayakta alkışlarım..