Vefasız Şiiri - Mehmet Yücel

Sen gülersin ben ağlarım, dünya senin dünyandır.
Ne bir haber ne bir selam eylemezsin vafasız.
Ben yanarım sen yakarsın işin yandır ha yandır.
Ne haldeyim, ölmüş müyüm bilemezsin vefasız.

Bir can koydum bin cefaya, canda canan bulunmaz.
Gün görmeden yeşermeden can tarlası yolunmaz.
Mutluluk ne, huzur nedir sualsiz can alınmaz.
Can alan sen,can veren ben yok demezsin vefasız.

Yar elinden yaralandım, tabip çekme neşteri.
Bir vicdansız,beter etti ben bir beter beteri.
Yaradanım insaf eyle, yok mu bunun yeteri.
İnsaf senden, medet senden belki sezsin vefasız.

Yücel, yoktan var eden var, sığındığım yaratan.
Can alana lanet eden, can diyene can katan.
Yer utandı, gök utandı bir kere de sen utan.
Güldürmedin ah çektirdin gülemzsin vefasız.