Vefasız Şiiri - Nedim Uçar

Bulutlar sessizce geçer havadan,
Yağmurlar vefasız, yaşlar vefasız.
Kuşlar güz gelince uçar yuvadan,
Ağaçlar vefasız, kuşlar vefasız.

Boz bulanık akan azgın seller var,
Kışın ayazında açan dallar var,
Baharı görmeden solan güller var,
Baharlar vefasız, kışlar vefasız.

Zamanı gelince eğilir başlar,
Yanaktan aşağı süzülür yaşlar,
Avutmaz gözleri kirpikler, kaşlar,
Kirpikler vefasız, kaşlar vefasız.

Gönülden öteye köprü kurulur,
Acılar artınca çile durulur,
Akılsız başı için ayak yorulur,
Ayaklar vefasız, başlar vefasız.

Tanır yıldızını, mehtabı bilen,
Mutludur dünyada yaşını silen,
Olmadık zamanda uykuyu bölen,
Geceler vefasız, düşler vefasız.

İçinden gizlice ağlatılırsan,
Issız bir köşeye tez atılırsan,
Hele de yaşarken unutulursan,
Çocuklar vefasız, eşler vefasız.