Herkes terketti sonunda
Vefalı yalnızlığım
Sen yalnız bırakmadın beni
Ne güzel anlaşıyoruz seninle
Gönüllerimiz bir, duygularımız bir
Hasretimiz bir, özlemimiz bir
Artık bırakmam
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Üstat insanlar sanki depremle beraber güzelliklere dair duyguları umudu, huzuru enkaz altında bırakmış durumda. Herkes kendi derdinde ve kendi kendiyle kaldı. En azından ben böyle görüyorum. Onun için şiiriniz benim için daha da anlamlı geldi. Yüreğinize sağlık.
Teşekkürler Hasan bey.
İnsanın her türlü koşullarda kendisini de aşabilen bir özelliği vardır. Yeter ki aklını çalıştırsın, gönlünü dinlesin. Umut canlı tutulamazsa yaşamın da bir anlamı kalmaz. Bazen içine kapanmak, kendi kendine kalmak, sessiz durmak umutsuzluk değil tam tersine yeni umutları yeşermek için bir bekleyiştir. Umarım ve dilerim ki yıllardır yaşadığımız ve halen içinde bulunduğumuz olumsuzluklardan kurtularak insanca bir yaşama kavuşmamız olanaklı olur bizler de görürüz ve yaşarız.
Selamlar, sevgiler…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta