Adıyla sanıyla, bir vefa kalmış
Geçmişten bu güne, bizleri sarmış
Unutan insanın, yüreği darmış
En büyük hakikât, sevende varmış.
Geliriz vefaya, vefa görmeye
Bir gönül borcunu, ona vermeye
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek