Vefa, harabe sokaklarda ışığı zor görünen bir ev,
Tozlu raflarda unutulmaya yüz tutmuş bir kitap,
Terkedilmeye mahkum hayalet bir kasaba ,
Anlamı hiçbir zaman karşılanamayan bir kelâm.
Gönülle bütünleşmeden kurulan o kadar cümle var ki ,
Süsten öteye geçmeyen cümleler.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta