Artık sormuyorum: “Gelir misin?”
Çünkü biliyorum, gelmezsin.
Yolun çoktan başka diyarlara döndü,
Ve ben seni hep yanlış istasyonda bekledim.
Kime anlatsam seni, yarım kalırım,
Kime baksam gözlerin eksik o yüzde.
Yokluğun bir sızı değil, bir ömürlük yara,
Ve ben bu yarayı seve seve taşıyorum işte.
Bazen aynaya bakıyorum usulca,
Seninle yaşlanmış bir yüz görüyorum.
İçimde yankılanan o suskun vedanı,
Geceleri yorgan gibi üzerime çekiyorum.
Sözlerin değil artık suskunluğun kalıyor bende,
Ve ben onu da seviyorum,
Çünkü senden kalan son şey o.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 14:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!