Vedalar ve Yeni Yollar Şiiri - Emrullah ...

Bir ses sustu, ama yankısı kaldı,
Bir el çekilen ruhundan, iziyle kaldı.
Her giden, içeride başka bir ben bıraktım,
Ve ben onu vedada biraz daha hafifledim.

Her veda bir kapı, arkasında ben var,
Her yolun bir dönüş, içimde bahar.
Kaybetmedim, sadece bıraktım,
Gitmedim, kendim vardım.

Boşluk ürkütücüydü, sessizlik ağırdı,
Ama o sessizlikte bulduğu varlığımı.
Bir sabah oluşumum, gölgem hafifti,
Meğer vedalar beni özgür bırakmıştı.

Her veda bir kapı, arkasında ben var,
Her yolun bir dönüş, içimde bahar.
Kaybetmedim, sadece bıraktım,
Gitmedim, kendim vardım.

Her düşüşü bir kök salmış,
Her kayıp bir yeniden doğuş.
Anladım: Yıkıldım yer, aslında büyüttüm yermiş.
Artık sonu sonu değil, Kendi içimin kıyısındayım.

Her veda bir doğum,
Ve ben yine yoldayım…