Güllerin yüzünden çekip gitmiş bir tebessüm,
Yapayalnız yollara düşer, gecenin tenhasında.
Bir çaresiz hüzün, ağır ağır süzülür yanaklardan,
Her vuslat düşünde keder, yüreği kıskanır.
Saçların, karanlıkları mühürler çehrene,
Gözlerin, yağmurun ilk damlasına sığınır,
Kırık bir aynada yankılanır sessizce,
Hüzünle boşluk arasında kaybolan tüm cümleler,
Ve mutluluk, üç hecede yürür idama.
Bırak, zahmet edip sallanmasın dallar,
Yönüm ona dönse de yolum, hep sana çıkar.
Gözlerinde saklı bir sırlar ülkesi var,
Ve hoyrat bir Doğu şarkısının yankısında kaybolur insan.
Kendimi, harelenmiş bir hüzünün içinde bulurum;
Öyle sarhoş eder ki, damar damar işler yüreğe.
Yine yollara düşerim kimsesizliğin kucağında,
Ve öfke, nasıl da lime lime eder bir insanı;
Bir gölgeye dönüşürüm, kendi boşluğumda kaybolan.
Kayıt Tarihi : 30.10.2024 16:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!