Vedalar Da Yakışırdı İstanbul'a

Umarsızca dolaşırken serseri sokaklarda,
gözlerinle ıslandım Üsküdar’ın son vapurunda...
Üşüdüğümde beni sarıp sarmaladı
yorgun akşamlar..
Şöminedeki yanan odun gibi
kül oldum her sana baktığımda..
🧿🧿🧿
14.30 vapurunda beklerken seni
kaç şiir yaktım yağan yağmurda..
Vakit dar, zaman kısa…
Mihrimah'da ay yükselirken semaya,
her saniyen armağan bana..
🧿🧿🧿
Uzun bir yoldan geldim…
Bir çay bardağında soğuyan düşlerimiz,
fincanın dibinde kalan şekersiz acı,
sana söyleyemediklerimin tadıdır hâlâ..
Dokunma...
Kanatma, daha fazla..
🧿🧿🧿
Adına sır diyorlar sevmelerin..
Oysa sen benim ta gerçeğimdin.
Her adımda İstanbul sokakları vuruyor beni…. Unutmak isterken,
yeniden hatırlıyorum sensizliği…
🧿🧿🧿
Sokaktaki gül satan çocuk sarıyor
beni her gülün yaprağına..
Adımı sayıklarken buluyorum seni yakazada..
Yanlış olan doğrularımın bedelini,
hancer gibi mahzenime işliyorum.
Bu şehri seninle yeniden seviyorum…
🧿🧿🧿
Bulutlardan sana el sallarken,
ardımdan bakışın delip
geçiyor üşüyen yüreğimi…
Uzaklar yakın,
yakınlar uzak oluyor birden…
🧿🧿🧿
Kaç kapılar ardına saklandın..
Kaç dar sokaklardan geçmeliyim
seni bulmam için...
Kaç kez daha kaybolmam gerek..
Labirent gibi dolanıyorum etrafında..
Tut elimi, gireyim yine koluna...
Dolaşalım serseri sokaklarda..
🧿🧿🧿
Kirpiklerine serçe'nin gözyaşı değmiş
Uzaktan kokumu gönderdim kanadıyla..
Sür hasretinin damlasına...
🧿🧿🧿
Kavuşmak kadar;
vedalar da yakışırdı İstanbul'a..
Ezan sesleri yükselirken semaya,
mendil satan çocuğun ellerine seni bırakıyorum..

Ve son sigaramızı içerken..
O şarkımızı mırıldanıyorum..

"Son bir sigara içelim…
Öyle git gideceksen…
Ne olur yavaş iç…
yavaş iç...
Dönmeyeceksen…"
🧿🧿🧿
09.01.2025