Sen bir imtihandın yüreğimde,
geceleri uyutmayan, gündüzleri peşimi bırakmayan, yüreğimi ince ince sızlatan, anlatamadığım bir lisandın, duyuramadığım bir sessizliktin içimde kalan.
Koşupta varamadığım, varıpda dokunamadığım, bir seraptın. ve her zerresini bildiğim, gerçeğim sandığım bir hayaldin sen.
Gönlüme cemre gibi düştüğün gün baharım olursun sanmıştım.
çiçeklerimi açıp , sana çoşmuş, yeşillenmişti yüreğim.
sonra ayazlar vurdu, ve soldu rumundaki bütün çiçeklerim.
ben gidişine ağlarken, meğer ne çok harap etmişim kendimi, meğer sen zaten hiç yokmuşsun ki bende.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta