Veda Mektubu Şiiri - Cemil Aygen

Bu benim sana veda mektubum
Ben kaybettim
Buna kader mi dersin
Yoksa senden bu kadar uzakta
Başaramadım mı dersin....Bilemiyorum
Dün gece gene kan tükürdüm..Bir tanem
Bu illet iyice yürüdü içime
Artık resmini bile
Öpmeye korkuyorum
Hepimiz öleceğiz bir gün biliyorum
Ama ben bu kadar uzakta
Bir istikbali kazanmak için
Kaderi yenmek uğruna
Böylesine sefilce...Olsun istemezdim
Aynaya bakamıyorum artık
Senin sevdiğin adam yok..,inan
Ben bile beğenmiyorum kendimi
Nerede o yanaklarından kan damlayan
Çakmak çakmak gözleriyle bakan
O yağız delikanlı
Artık bir özlem mi
Bir kurtuluş mu bilemiyorum
Beni ölmüşlerin yanına çekiyor
Toprağa çekiyor bir tanem
Elimde resmin var
Kenarında bir kızarıklık
Besbelli öpmüşüm gene
Sana bu son mektubum
Elveda bir tanem diyemiyorum
Son kadehi içerken..Beni affet
Bu acıya dayanamıyorum