Sendeliyor bedenim ruhumdaysa med cezir,
Okyanusta bir sandal,çaresiz,aciz sefil
Sürüklenirken sandal bucaksız ummanlara
Kızıl güneş saplanır,kaybolur ufuklarda
Dayanmıyor sandalın vurgun yemiş gövdesi
Rotasından çıkıyor kırılıyor dümeni
Çatlıyor gövdesinde küflü tahta sandalın
Yapayalnız bir sandal,ortasında deryanın
Ufuk,sonsuz mavilik,ne bir ada,ne liman
Herkes varmış sahile ben miyim sade kalan?
Yoruldu köhne sandal,su alıyor teknesi
Bu sandalın yakamoza,son bir veda busesi
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)