Şimdi bu boş, eşyaları taşınmış eve
Hatıralarımı yerleştiriyorum.
Mutluluklarım güneş gören yere
Gözyaşlarım kuytu köşeye...
Dertlerimi asıyorum çamaşır iplerine
Hayallerim duvardaki çivilere...
Kapı zili
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta