Bu kaçıncı bahar
Bu kaçıncı gidişin
Bir daha dönmeyecekmisin
Seni bekliyorum
Ömrümün yettiği kadar
Duvarlara yazdım
Yaşamanın gayesini
Çektim durdum çilesini
Gurbet eller mekan oldu
Kime sitem edeyim
Hayat denen yolda varım
Fidanlar yeşerdi dal verdi
Toprak kokusu aldılar
Suyunu kesmeye calıştılar
Hava almasın dediler
Yaşamayı haram kıldılar
Özgürlük türkülerini
Bir gün seni
Yeniden yaşamak
Ellerindeki kadifeliği
Yüzümde tatmak
Sensizliği düşünemiyorum
Yanımda olmasanda
Sırtındaki sepetiyle
Hergün ev çarşı
Ne yapacaksın elden ne gelir
Yoksulluk sırtına binmişse
Garipliğe benzer
Dağ başında esen rüzgarın
Ormandaki derin uğultuların
Vadideki suyun şırıltıları
Çağlayandaki sesin sessizliğini
Ve kimsesizliğin acılarını
Cama vuran yağmur tanelerindeki
Bir Sonbahar günüydü
Akşam sefası balkonda
Güneşin batışı yakın
Camdan içeriye vuran
Sıcaklığın son dakikaları
Havanın ağırlığı
Sayfalara yazdım sığmadı
Uzun ömrüm artık kısaldı
Çektiğim çiller yanıma kaldı
Bu hayattan yoruldum
Gurbet eller gezdim
Tomurcuklanmıştı güller
Coşuyordu yürekler
İlk bahar geliyor
Dereler çağlıyor
Koyunlar,kuzular
Melemeye başlıyor
Uzun zamandır gelmedin
Seni kapında bekledim
Gözlerini özledim
Dudaklarında tebessümü
Ellerini okşamak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!