Telefonun her çalışında
Kalbim yerinden çıkacak gibi
Sesini duyuyorum
Ve rahatlıyorum
Gözlerindeki bakışlarını anımsıyorum
Baba ben iyiyim sözlerin
Neden gideceğini sormuyorum
Çünkü sende gitmek var
Kafama takmıyorum
Al uzakları başına sar
Sormayacakmısın bugün
Bir cumartesi gününde
Çeyrek ekmek içinde
Domates,soğan,peynir
Ogün bize hayat zehir
Çatlamış topraklarda
Otobüs koltuğunda
Gözlerim yolda
Telefon direkleriyle
Beraberim sonunda
Uzaklara,yakınlara
Yıl 1975 Ağustos ayı
Doğudan kara tren rayı
Ankara yolundayız
İlk defa biniyorum trene
Abim ve ben
İş aramaya geliyoruz Ankara'ya
Kışın ayazında
Bir duvar köşesinde
Elleri üşümüş birini görürsen
Beni hatırla
Bir gün
Sen sıcak odanda
Size anlatamıyorum sensizliğimi
Gecenin karanlığında sessizliğimi
Hecelere bölüyorum isminizi
Sıcak bir yaz gününün kavuruculuğunda
Açıklıyor isminizi
Gökyüzü karanlık
Ne bir yıldız
Ne bir bulut
İçimde ki son umut
Rüzgarda sallanan
Kuru bir dal gibi
Yine bugün hüzünlüyüm
Ayrılık hasreti içimde
Alevlenip kor kor olmaya başladı
Tek başıma yapayalnız
Yanımdaki Deniz'im
Tek teselli kaynağım
Aramızdan ayrılalı bir yıl oldu
Gözlerim her gün yaşla doldu
Ektiğin çiçeklerin hepsi soldu
Hasretine dayanamıyorum Anne
Çocukların hepsi bir tarafa dağıldı



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!