Daha dün gibi hatırlıyorum
Seninle evlendiğimi Bahar'ım
Benim bütün varlığım
Eşim ve çocuklarım
Sizlersiz hayat düşünemiyorum
Yusuf Deniz'im fidan gibi
Artık zaman geliyor
Saat bile çalıyor
Akrep bir tarafa
Yelkovan bir tarafta
Zamanın geldiğini söylüyor
Naçiz vücudum bitti
Yağmur kokusunda hüzün
Issız köşelerde bir gün
Sessiz ve derinden
Hıçkırıklarla ağlarken
Zaman nasılda geçiyor
Sardı bedenimi dermansızlık
Çekemiyorum sancıları artık
Yoksulluk yanı başımda
Yine geldi parasızlık
Karanlık gecelerde uykusuzluk
Şimdi yoksun yanımda
Ne çok istemiştim bugünlerde
Yanımda olmanı Baba
Sen vardın iyi ki vardın
Bizi bırakıp uzaklara gittin
Sen gittiğinden beri
Hava kararıyordu
Bulutlar ağlıyordu
İnsanlar gibi
Renklerini değiştiriyordu
Ve görünen o ki
Aşağıya yağmur
Asker arkadaşımdın
İlkokul ortaokul lise
Ve işyeri arkadaşımdın
Dört Ekimde bırakıp gittin beni
Bir daha dönmemek üzere
Gittiğin gün Askerlik anımızı
Dökülürken yapraklar
Sonbahar kokuyor
Düşümdeki yaşamlar
Kaybolup gidiyor
Çiğ düşmüş çimenlere
Kıvrılmış bir köşede
Sessizce ağlıyordu
Pembe yanaklarına
Gözyaşları akıyordu
Unutulmuştu arta kalan
Tavana vuran alaz
Sobada yanan ağaçlar
Sıkı sıkı sarılmış
Başlı ayaklı yatırılmış
Odanın sıcaklığı
Karanlıktaki ışıltılar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!