Yine Mayıs ayı geldi
Sen yoksun yanımda
Annesi olanlar
Anneler gününü kutlarken
Ben senin mezarında
Geceleri ne çok düşündüm yavrumu
Karanlık odalarda
Işığın olmadığı yerde
Gözlerini aradım
Sessiz ve sakin ağlamaların ardından
Yağan yağmurun seni götürdüğü gibi
Karanlık gecelerde
Denizin kenarında
Oturup yakamozları
Ne çok izledim
Aklıma,Babamla balığa
Gidişimiz geldi
Kahrolası bir ömür geçiyor
Şu yalan dünyada
Aklımız başımızdan gidiyor
Kimi karada kimi deryada
Neyi paylaşamıyoruz
Odamda bir yalnızlık
Salonda öyle
Kuş kafesinde yalnız
Balıklar akvaryumda yapayalnız
Eşim ve çocuklarım
Ömrümüz yavaş yavaş
Eriyip giderken
Yaşamın arka bahçesinde
Neler oluyor,neler bitiyor
Yirmi birinci yüzyıla girerken
Çöplerden halk ekmek topluyor
Eyer ki buna yaşamak denirse
Neresinde bunun özgürlük
Bütün düşüncelerinde yasak
İnsanların içinde kötülük
Senmisin bağırıp çağıran
Bir Eylül daha bitti
Ömürden yine yaş gitti
Yıkılası dünyada
Gözlerimde yaş bitti
Güz ayı harman ayı
Ne uzun geceler
Ne de gündüzler
Sınırsız kaldılar
Bulamadım sonsuzlukta
Kalan bütün çizgileri
Kesişmediler kenarlarından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!