Ve yıkıldı putları birer birer…

Ulu hocalarımız bize
Hacer’in koşturmasını anlattı hep
İbrahim’in verimsiz bir araziye
Neden evlatlarını terk ettiğini söylemediler,
Söylemediler Allah'ın evine yakın olmayı,
Hakkıyla Rabbine yakaran zürriyet istemesini,
Put şehrinden kurtuluşu…

Biz gizli bir his gibi içimizde
İbrahim’i zalim zannettik hep
Onların anlattığı hikayeyi dinledikçe
Bu şüphe zehirledi inancımızı
Bir ucu yaratana dokundu
Bir bulamaca döndü zihnimiz.
İbrahim hep oyunbozandı
Onların hikayesinde
Eli bıçakla dönüyordu
İyice öteki oluyordu İbrahim.
Oysa seçilmişti.
Bu fitnenin
Bir ucu yaratana dokunuyordu…

Ve onların hikayesinde
Yaramaz çocuklar gibiydi İbrahim
Yaratan onu kah ateşten alıyordu
Kah evlat katilliğin den kurtarıyordu
Oda burnunun dikine giden haylaz çocuklar gibi
Her sahnede bir yaramazlık yapıyordu.

Ulu hocaları sorgulayabileceği mi öğrendiğim gün
Yeniden okudum kitabı
Yeniden tanıdım Adem’i
Kitabın satırlarında nasıl geçiyorsa
Yeniden canlandırdım gözümde İbrahim’i…
Anladım kitapta zikredilenin arasına
Ne sokuşturulmuş sa
Kendi hikayelerine benzeterek,
Uydurdukları Tevrat’tan esinlenerek,
Hepsi kocaman bir yalandı…
Yalandı ilahlaştırılmış peygamberlerin zikredildiği hikayeler
Her peygamber aramızdan biriydi aslında,
Doğru davranışlarıyla yüceliyordu her biri,
İradesini kullanarak.

Doğuştan şanslıların, doğuştan suçluların olduğu
Bütün hikayeleri yırttım, zihnim kanasa da
Karmakarışık olmasından iyiydi…

Şimdi her şey yerine oturuyordu
Sonradan yetme istismarcılara
Ne post kaldı, ne minder…
Makamından indirildi
Sahte yüceler
Ve yıkıldı putları birer birer…