Ve sonunda gitti;
Gözlerimin içine bakmadan, tanımadığım biri gibi usulca gitti.
Ardında ne ilkbahar esintisi ne de küçük bir çocuğun gözlerinde ki masumiyet vardı.
Griydi her taraf, sis değil karabasan çökmüştü tüm şehre.
Gözlerim yandı, dudaklarımın arasına sıkışıp kalmıştı söyleyeceklerim...
Kullanılmayan harabe bir iskeleye dönmüştü içim.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Engin görüşünüz ve usta kaleminizle
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmişsiniz.
Sizi tebrik eder
başarılarınızın devamını dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta