Ve Herkes Şiiri - Cihan Tarık Acandeğir

Orayı hep seveceksin ve pişman olacaksın giderken...
Sonradan dönmek isteyeceksin ama sert çarptın kapıyı bu defa
Sonra gözlerin anahtar deliklerinden bakacak uzaklaşacaksın
ve bir havlunun yardımıyla engelleyeceksin görüşümü..
Sesini işiteceğim, ellerini anımsayacağım, gözlerin dolacak ama
Kapının kolundan tutmaya mecalim olmayacak ki sen zaten gidiyorsun..
Ağrıların artacak bir romatizmadır, bir migren nöbetidir seni anlayamayan..
Bir ruh halinin, diğeriyle; aralığında kurulmuş korkunç bir yapıdır yalnızlık
Fark edeceksin, farkını anlayacaksın da asla kapatamayacaksın aradaki uçurumu..
Yanında yatanın soğukluğu ulaşamadığın bir güneşe duyulan aşk...
Hatta milyonlarca patlamaya göğüs geren bir kalp zırhını aşacaksın da
Aşamayacaksın körken önüne koydukları deve hendeklerini...
Çukurlaşacak önce gözlerin sonra kalbin daha sonra ayaklarının pis kokusu...
Bir derin çukur öyle bir yer ki bir hiçlik denizi..
Hiçlik de hiç gelir sana ama sen hiç bilmeyeceksin hiçliğinin piçliğini..
Ne anlatılsa ya da ne anlatılırsa anlatılsın sen nereden bileceksin?
Bir kapıdan girip bir limandan çıkacaksın
Gideceksin gecelerin izinden ve karanlığa sunulan bir sanrısın güneşin önünde
Sen aydınlığı anlatacaksın da ne olacak?
Ben dışında olacağım ben dışında herkes olacak ama ben herkesin dışında...
Ve herkes dışında olacak senin ben dışında..