geçti/ annelerin bahçesinde son nisan sevinci/ geçti/ devrim sanılan o haziran hızla/ geçti/ haziranı anımsatan temmuz yakışıklılığı da
Seni ilk kışta görmüştüm/ ben üşürken sevemedim hiçbir şeyi/ tatillerde okul bahçesini otoparka çeviren zihniyetle/ öldü çocuk sesleri/ ne çabuk diyordun/ yankısı sonsuzdur bazı cümlelerin / ne çabuk/ akıl kazandı / tik tak
Kadıköy'de işaret parmağın bir kapı zilinde kalabilir/ kalır/ Kadıköy'de kapılar olağan ifadelerle açılır/ oysa sen yanılmak istersin/ o kış da geçer/ başka bir mevsimsiz merhaba gelir/ yaşının en olası akıl zirvesiyle/ inançsız bir merhaba /elbette/ geçer hızla
İnsan çarpışmayla değil/ hazırlıksız yakalanınca düşüyor/ üzerinde temkinli olmanın yorgunluğu/ bir çift el ileriye doğru/ ve geri dönük bir baş / o da geçer
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta