...ve Şiiri - Fatih Buğra Yıldırım

Yaşayabiliriz sel ormanında bir yazı
Bu soytarı benliğimiz yenilenir.
Anlıyorum yüzünün ürpertisini,
bizi annem büyüttü,biz acılarımızı.

Koşabiliriz pencereden atlayıp / gözlerimizden
bütün kıyı kentlere sesimizi bırakırız
kasım bize küskün biz aralığa muhtaç
saklarız adını istanbulun ayışığının altında.

Gülebiliriz parmaklarımızla yanaklarımızı çekip
dişin görünür ilk kez/güneş yansız gamzene
kızıl saçlı iklim demek geçer içimizden
derken kırılır etimiz kana boyanırız.

Bakabiliriz.Ki görmek var duamızda o şehri
balkondan görünmez uzak coğrafyalar
Asılı kalır kirpiklerinde gözyaşın,sus ağlama
Sende! Yüreğime isim koy şehrin olsun.

Ölebiliriz,aydınlığa çıkmadan yarı yolda
Bıkkınlığımız eskiden kalma ve feryadımız
elleri titrer babamın toprağı her kokladığında
İçimin kuytu köşelerinde seninle susmuş gibi
ölebiliriz.