Ve Şiiri - Ahmet Tok

Güldün!..
Sen gülünce her şey güldü.
Ağaçlar, kuşlar, çiçekler,
Bulutlar güldü
Ve korkular öldü...

Sustun!..
Sen susunca her şey sustu.
Irmaklar, denizler, dağlar,
Yollar sustu
Ve sessizlik bir kâbustu...

Üzüldün!..
Sen üzülünce her şey üzüldü.
Sokaklar, evler, pencereler,
Sofralar üzüldü
Ve gece bir köşeye büzüldü...

Ağladın!..
Sen ağlayınca her şey ağladı.
Gözler, kaşlar, kirpikler,
Zülüfler ağladı
Ve baht kara bağladı...

Gittin!..
Sen gidince her şey gitti.
Dostluk, arkadaşlık, yoldaşlık,
Sevdâlık gitti
Ve her şey bitti...