Vazgeçtim? Şiiri - Nilsu Güleş

Hadi seni benden aldın,
Hislerim nerede?
Aşkım, hayat coşkum, her şeyin güzel olacağına dair umudum,
Onları neden alıp götürdün?
Ne istedin uçarılığımdan?
Ne istedin saf sevgimden?
Kimseyi böyle kendimi bırakasıya sevemeyeceğim şimdi.
Kimseye böyle bir anda güvenemeyeceğim
Kimseye emanet edemeyeceğim kendimi dizlerinde uyurcasına
Çiçek bahçelerinin arasında gezinircesine
İki satır mesaj beklercesine heyecanlı bi çocuk gibi
Kaybolurcasına bedeninde ilk temasta
Nefes nefese arzularcasına adını bilmeden
El ele tutuşunca çıkarcasına kalbim ağzımdan
Ölümüne inanarak, her engelin üstesinden gelinebileceğine

Belki canım daha az yanacak
Ama kalbim daha yavaş atacak
Sen diye akan kanım yanaklarıma ulaşmak için koşturmayacak bir daha
Ne senle ne sensiz
Ne başkasıyla ne de ihtimallerin heyecanına
Aklımı birinde unutup eve dönesiye sevemeyeceğim bir daha
Gökyüzüne aşık aşık bakmayacağım
Dostlarıma bıcır bıcır anlatmayacağım kimseyi
Hele bi bakalım, nasıl biri, ipleri salamam diyeceğim
Bir daha böyle sevmesem de iyi olur sanki
Bir daha böylesini kaldıramaz ağır ruhum
Bu sancıyı almaz bir daha aklım
Kaçıverir keçilerim isyan çığlıklarıyla
Nasıl becerdim
Bu kadar savunmasız kalmayı
Belli ki adı enayilik