Vazgeçtim Şiiri - Gönül Kütük

Gülizarda boy veren gülü dalından kırıp
Nasibine niyazla Yaradana yakarıp
O aşiyan kalbinde yer ver diye haykırıp
Seni çok seviyorum diyecektim, vazgeçtim

Dizlerine kapanıp dua gibi anarak
Kırık kanatlarımla dallarına konarak
Geceyi aydınlatan bir mum gibi yanarak
Seni çok seviyorum diyecektim, vazgeçtim

Kuşların çırpındığı penceresiz kafesle
İçimde Alev Alev hasret kokan nefesle
Adını zikrettiğim yorgun, yanık bir sesle
Seni çok seviyorum diyecektim, vazgeçtim

Küçük bir kıvılcımı volkana döndürerek
Bütün yanılgıları gurura sindirerek
O ipeksi tenine bir buse kondurarak
Seni çok seviyorum diyecektim, vazgeçtim

Ateşten gömleğimi üstümden çıkartarak
Yaramı deşe deşe şu bağrımı yırtarak
Karşında boyun büküp yüzümü karartarak
Seni çok seviyorum diyecektim, vazgeçtim

Sevdanı sular iken yorgun gönül bağında
Hasretim taşa döndü gel diye kucağında
Gözlerine bakarak Ağustos sıcağında
Seni çok seviyorum diyecektim, vazgeçtim

Gönlümdeki ateşin alevini yutarak
Leylanın sahrasında kumlarına batarak
Titreyen ellerimle ellerini tutarak
Seni çok seviyorum diyecektim, vazgeçtim

Gülruba sevdan için yollarında ölerek
Kaderin cilvesine acı acı gülerek
Uğrunda yüreğimi parça parça bölerek
Seni çok seviyorum diyecektim, vazgeçtim