Vazgeçtim beni özlemeyeni özlemekten.
Vazgeçtim yüreğine beni koymaya imtina edenlerden.
Vazgeçtim yaşadığımı zannettiğim olmayan güzelliklerden.
Vazgeçtim senden,sizden ve hepinizden.
Biliyorum kolay olmayacak birşeylerden vazgeçmek.
Ama başaramazsam bunu yüreğim daha çok acı çekecek.
Ne kadar iyi niyetle yaklaşsamda vicdanlarınız insafa gelmeyecek.
Vazgeçtim senden,sizden ve hepinizden.
Çok kavga ettim kendimle bu kararı alırken.
Söz geçirmek zor oldu yüreğime için için ağlarken.
Çünkü saf gibi inanıyor hala bahsediyor aşktan sevgiden.
Bu sefer dinlemeyeceğim hiçkimseyi,hiçbirşeyi.
Vazgeçtim diyeceğim senden,sizden ve hepinizden.
Keşke bir anlık öfke patlaması olsaydı şu yaşadıklarım.
Keşke bir rüya olaydı yıkılmasaydı üstüme hayalkırıklıklarım.
Keşke...Keşke insan gibi bir insan çıkabilseydi karşıma heyhat.
Vazgeçtim senden,sizden ve hepinizden.
Yüreğim bir fay hattına kurulmuş,deprem deprem üstüne.
Bedenim sağ çıksada ruhum göçük altında ne çare.
Yorulmaktanda yoruldum kalakaldım biçare.
Vazgeçtim,vazgeçtim benden,senden ve hepinizden.
Kayıt Tarihi : 20.4.2025 20:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!