Vazgeçtim Şiiri - Serdar İnce Damar Adam

"Vazgeçtim"

Ellerini:
ellerimden çektiğin o gün
herşeyden vazgeçtim..
Ne yaşama hevesi bıraktın bende,
nede yaşamak için sebep..
Yokluğun öyle acımasızki..
Sensiz soluduğum hava bile,
kurşun gibi saplandı ciğerlerime..
Hiçbir şey eskisi gibi değil,
her yer karanlık sen gideli..
Güneş tutuldu..
Yıldızlar kayboldu..
Ne ay gördü geceler,
nede gün doğdu gözlerime..

Sustum...
Öylece baktım ardından..
Bir gün anlarsın diye razı oldum..
Belki bir gün:
pişman olurda dönersin diye,
sessiz kaldım gidişine..
Şimdi kalbinden ne geçiyor,
ne düşünüyorsun bilmiyorum..
Haklısın gitme diyemedim..
Haklısın: belkide sana göre,
hiç sevmedim seni..
Hani kalp kalbe karşı derler ya,
yüreğine sor beni..
Bir rabbim,
birde uykusuz geceler
şahit sensizliğime..

Bazen yüreğimde söz,
bazende dilimde hasret türküsü..
Daha düne kadar, herşeyimdin sen..
Neden bitti diye sorma!!
insan gözden düşünce,
sevgi çaresiz kalıyor işte...
Gel dedim duymadın..
Dön dedim aldırmadın..
Bitirdin, tükettin ikimizide..
Ben seni sevmediğim için değil,
yorulduğum için vazgeçtim..

Aldanma gülüşlerime..
Uzaktan baktığın gibi değilim..
İçimde derin bir yara..
Beynimi kemiren,
cevapsız sorularla bıraktın beni..
Keşke bir açıklaması
olsaydı gidişinin..
Hiç değilse elveda deseydin..
Belki bu kadar incinmez,
belkide bu kadar yanmazdı yüreğim..
Her neyse, geldi geçti..
Sevginden, aşkından, ve senden..
Kendimden bile, vazgeçtim..
Hoşcakal, mutlu kal demiyorum..
Elveda sevgilim, her şeye rağmen
en güzele emanetsin...
En güzele...

Şiir : Serdar ince