Şaziye ' nin Anısına
İnsanın içine işleyen bir ayaza ev sahipliği yapan
kış sabahında,aklıma geldiğinde,içime yayılan sıcaklığın,dışarıdaki iki metre karu bile eritebileceğini düşünüyorsam.
Uykudan yüzümde mutlu bir gülümsemeyle kalkıp,benimle uyanan güne senin adını veriyorsam.
Evimin bütün duvarlarında senin yüzünü görüp,bana baktığını hissediyorsam.
Vede bu beni her gün aynı şekilde heyecanlandırıyorsa.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta