Vaz geçtim senden affeyle beni
Ne kadar çok sevmiş bu gönül seni
Aşamadı işte çıkmaz engeli
Affeyle sevdiğim affeyle beni
Bagladı bak kader elimi kolumu
Bulamadım bende çıkar yolumu
Boşlar almıyor taşırdım dolumu
Affeyle sevdiğim affeyle beni
Ayrılık nasıl kış ki sır sır sızladım
Nerdesin mutluluk yolun gözledim
Sıcak yüreğini nasıl özledim
Affeyle sevdiğim affeyle beni
Bak benim gibi sende şaşkın sın
Döşeyemediğim gönül köşkümsün
Adını koydum imkansız aşkımsın
Afeyle sevdiğim affeyle beni
Sanma bu kararı çok kolay verdim
Can dostum dediğim insana sordum
Üzgünüm onunla hem fikir oldum
Affeyle sevdiğim affeyle beni
Sevdamın önünde güller eğilsin
Kendine gel necla sen bu değilsin
Bizim kide bir efsane sayılsın
Affeyle sevdiğim affeyle beni
Kayıt Tarihi : 31.10.2015 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
özleyeceğin de odur.Şiirlere konu olur şarkı türkü sözü olur ayrılık ve ne kadar af dilense de affedilmez. Yüreğin ışıl ışıl şiirle aydınlansın saygılar Necla Hanım
Ama affedilecek olanın cürmüne göre değişir.. Kim, kimi affeder, affetmeye ehil midir bilinmeli..
Söz konusu sevmekse, sevilen mi affetmeli, seven mi?
Güzel şiiri ve sizi kutlarım Necla Hanım.
Şairin bize aktardıklarında devamı mümkün olmayan bir sevgi var.....Her iki tarafın da şaşkınlığı var.... sonuçta hüzünlü bir ayrılık var..... ama ortada suç yok..... o zaman 'özür' niye......
Sevmek kadar niteliği yüksen bir duyguyu yakalayan ve bunu yaşayıp yaşatabilenlerin başı da dik olmalı.... Sevdiği için özür dilememeli bir sevgili..... O zaman sevginin algısı değişir insanlarda, olumsuzluk çağrışımı yapar.....
Şiiriniz güçlü bir beyin fırtınası yaşattı bende.... Bu başarınızdan dolayı sizi ve şiirinizi kutlarım Necla Hanım..... Sevgilerimle.......
TÜM YORUMLAR (8)