Yalnızlığımı yaşıyorum
Soluk almamacasına
Nefsimle kavga ediyorum
Vay ki vay vay.
Dedimya budanmalı insan
Köklenmeli bu hayatta
Fakat ne yazık ki boşuna
Nefsimle kavga ediyorum
Vay ki vay vay.
Bu gurur neden insanoğlu bir nevbe toprak gibisin çürür gidersin
Burak bu keşmekeşliği
Ey asi olan insan.
Kayıt Tarihi : 16.3.2021 11:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vay

Hayırlı çalışmalar Yusuf bey.
TÜM YORUMLAR (1)