Vaveyla Şiiri - Süleyman Aslan 2

Bir sevdiğim vardı Suriçi'nde.
Adı Vaveyla.
Rüzgar sesinde dururdu,
Yağmur ilk onun saçlarına düşerdi.
Bir bakışına Ay gülerdi.
Bir bakışına kurşun yön değişirdi.
Yüzü ömründen vazgeçirirdi insanı.
Geçtiği sokaklarda gül kokusu,
Yağmur kokusu bırakırdı.
Bir sevdiğim vardı Suriçi'nde.
Adı Vaveyla.
Elbiseleri hep rengarenk fistanlardı.
Onun olduğu yerde karanlık olmazdı.
Ve konuşması.. aah ahh
Şahikalar noktasıydı adeta.
Bir gün eli elime değdi,
Nereye gitsen kokum üzerinde olsun
Ki sana ait olduğum belli olsun diye.
O gün, bu gündür
Gönlüm hep o kokar.
Vaveyla'ydı sevdiğimin adı...