Aylan (alan Kurdi) Şiiri - Süleyman Aslan 2

Seni tanımıyorum çocuk
Yüzünü hiç görmedim
Adını bile bilmiyorum
Lakin bize sırtını dönüp,
O buz gibi yerde uzanman,
Yüreğimi acıtıyor.
Yakışmıyor orası sana çocuk.
Orası annenin kucağı gibi,
Saramaz seni, bağrına basamaz.
Ve saklambaç oynar gibi,
Annenin memelerindeki sütü emer gibi,
Bir suç, günah işlemiş gibi,
Yüzünü saklama bizden çocuk.
Hanzala gibi küsme bize sen de.
O utanç zaten bize yeter.
O baş egiş ve arkasına bakamama,
Derinden etkiliyor bizi zaten.
Evet haklısın, insanlığımız yerlerde.
Vicdanımız, merhametimiz yok.
Yüzünü sürdüğün toprak,
Bizden bin kat temiz.
Ve dengesiz bir şekilde
O narin ve temiz tenine
Değen su dalgaları ise,
Yüzümüze ve insanlığımıza çarpan,
Birer tokat gibi.
Sen yüzünü saklama çocuk.
Sen göğsünü gere gere bakabilirsin.
Utancımızdan yüzüne bakamadiğimiz yüzümüze!