Vatanın Kutsallığı Kutsallıkla Kazanılandır

şehitlerin asil kanı her hücresi ile nur ışığı
bilir nurları gibi isyana figan olmayacağını
bilir şehitler bu isyana fırsatçının varlığını

hangi tarihte hiç gün mola vermiş oldular ki
isyanı ayaklandırma keyfine o düşkünler ki
onların heyecanına kaynağıdır bu saldırı
yıpratan fitneyi barışta dahi soluklandırmamayı
o sünepeler akıtmaya salar fitnelik salyasını
dışarıda bekler saldırmaya, içeride kuduzları
yüzüne büründüğü sanki kendi vatan yoldaşındır
usandırmaya araçtır bu sızıntı yaratıkları
hain pusu kurmadan, erkekçe hiç savaşmış mı?

adına azınlık der bunlardan kimisi otlanma siniği
şehitlerimden hatta kısarak o sefilliği beslemeli
bu fedakarlık şehidimin adı hakkınadır
bu vatanın kutsallığı kutsallıkla kazanılandır

biliriz geride kalan yakıcı ateşine bekçiliğini
şehidimin kanını feda edişi gibi
sıramızı beklerken ölmeye doğarız yine birliği
soluğunun nuruyla birer sevgili

ağustos 2007
vatanım... vatan varlığı ve bütünlüğü uğruna, her feda alındıkça şehidim, barışı daha uzun yaşatmaya nefesimizi soluğumuzda boğuyoruz, ama insan ve insanlığı boğmuyoruz...

Asya kıtasında insan yaşar, insanlık yaşatılır... lakin, dört kıta var daha, biri sefilliğe biri önlem almaya dayanıyor, ama ikisini, Avrupa ve Amerika’yı tedavisi imkansız en bulaşıcı hastalığı ediyor yeryüzünün sürgün Yahudi’si... canlı varlıklardan en kutsalıdır insan... yok edilemez... her fitneliğine beyin, yürek, gönülde engel duvarı örmeyi başarmalı... yoksa farkımız ne olur ki o sünepelerden? ... Yahudi’nin bu yüzdendir ağlama duvarı olduğu... bunu, çok ağlayan sadık kulluğa yorumluyor başarıyla elbette... ruhlarının barış inancını beyninde susturarak, savaş salgınlığı yaratmanın, bundan da doyana kadar istifade edenler artı olarak da savaş ganimetleriyle geçinmenin tadındaki cazipliğe yenikler, akıl da düşünce, ve düşüncenin de hep gelişen olduğu içindir, ruhsuz soysuzluğu tarih edindiler...

buna akıttı şehidim, Mehmet’im kanını…buna akıttı kadını, yuvası, yurdu her köşesinden yüreğinin ateşini söndürmeye gözünün yaşını yeryüzünde... isyan eder mi? ... şehitliğin pazarlık alanı mazlumu, mağduru savaş azgınlarından korumak, insanlığı eşit haklarda yaşatmak... ama kazancıyla... ve kazancı da paylaşarak... bir ülkeyi basıp, soyarak değil...bu tarih bir uygarlıktır ve asırlarca uygar yaşayan... Buna karşın Avrupa ve Amerika sadece 20. yüzyılda 168 ülkeyi hem vurdu, hem soydu, hem çalıştırdılar çalışanın karın tokluğuna ve öyle ki evde bebesi, anası, karısı, yuvasında aş bekleyenin yanına tok gelmeyi başaramayan bir vicdanla...soysuzlar depoladılar harcayamadıklarını, paylaşmadılar asla...

168 ülke paralanırken neredeydik? Gelip kapıya dayanacaklarını bilmiyor muyduk? Yüreğim tüm hücresiyle titrek şehidimin anısında... namaz kılarken nasıl ki insan Allah'a secdeye durmadan, kendini bir dinliyor, yokluyor, acaba kusur eder miyim diye? Acaba aklım ve ruhum bir midir bu an diye? ... bu titizlikte, bu titreklikte... vatan yoldur cennete... korumaya asil kan kadar, düşünen de gerek... ruh sadece emanettir bedene... misafirdir ruh bedenimizde... misafirperverliği miras bıraktığı bundandır ceddimin… Allah'a döndüğünde vicdanı hür ve temiz, vatanı beklerken vicdanı huzur, başı dik, ananın, karının, babanın, yavrunun, ecdadının boynunu eğdirmezliktir onur... Peygamber efendimizin buyruğu ve kılıçlandığıdır bu uğurda…

Vatanı kutsal olan, vatana kutsal karakteri kazandıran, ölmek için doğar sadece... Türkün doğuşudur düşünmek…soygun bir sömürge yurdu altınla yapılı şato olsa, acaba kaç kuruş eder? Bu seçim zor bir seçimdir... insan nefsi zayıf düşer ara sıra... Ne mutlu nefsine yenilmeyene... Allah’ım! Öyle yücesin ki... kutsallığın bu değerlerinden ayrılamıyorum ki... Ne Mutlu Türküm Diyene! deriz bu yüzden…

Bu kutsallığın helal varlığıyız birlikte yalnız değilim korkma
Bakma hiç ardına
Diz çöktüğüm görevin izinde ilerliyorum kaldığımız yerde hür Gaziyim!

Sen ey adil yüreği asil kanıyla tarihi uygarlığa onurlandıran sevgili
Ve sen yüreğime basarak yürü her karış toprağımızda kalırsan Gazi
Aşkımı şehitliğimin yoluna nur eğildim gök kubbemizde o seyrini

Şehit doğacağımız güne biz hep sevdalı ikili gibi
Vatan incinmeden doğacağız birliği
Bütünlüğüne biz olacağız yine o ayrılmaz sevgili

Şehidimin isyanı’ başlıklı değerli bir Şairimizin şiirindeki etkisinde derlediğim bu sızılarımı bu aşk ve bu imanla yaşıyorum… Şehidimin adına isyan edemem! Şehidim isyan etmez! Gerekirse yine uyanır yine korur yurdunu! Şehitlerimiz, öyle inanıyorum ki, evlatlarına bıraktıkları vatanı emniyette biliyor, nur içinde huzur ile vatan yüreğimizde onur yaşıyorlar…