Ben bu vatanı seversem,kelimelerim kalkan olur,
her “vatan” dediğimde
Toprağa kök salarım.kurallar çürür, yasalar devrilir,
ne düşman tanırım,
ne de kefereye diz çökerim.
Bana “öldeseler”,bu toprak için seve seve
ölüme giderim
Ve ben, her seferinde,daha asi bir aşkla,
bir devrim gibi severim.
Ben bu vatanı seversem,
sözlerim patlayan top,susmayan kurşun olur.
Her “vatan” dediğimde,dağlar biraz daha kudurur.
Her “olmaz”da,
yıkılmak yerine umut ekerim toprağına.
bu sevdanın,her anı isyandır,
her soluğu devrimdir.
Bu vatan, toprağın altında yatan devlerindir.
Ben bu vatanı seversem,
savaş da yoktur, zafer de.
Yıkılır ne varsa karşımda.
Yüce dağları aşar,gökyüzüne başkaldırırım.
Vatanıma kem bakanın,gözlerde ateşim parlar.
Çünkü bu sevdanın her hali içimde bir yangındır.
Ve dünyayı tavaf etsem de,yine bu toprağı bulurum.
Ben bu vatanı seversem,
bütün şehirler Atam’ın adına adanır.
“Git” dediklerinde
ölüme koşa koşa giderim.
Toprak çağırır beni,yüreğimde asi körükler harlanır.
Göklere değer, kartal olur uçarım.
Düşmanlarıma kudurmuş sel olur,üstlerine inerim.
Ben bu vatanı seversem,
duvar tanımam, zincir tanımam.
Yolum düşmanla dolsa, tufan olur, yıkar geçerim.
Aşkım zaferle yazılır benim .
Bu vatana olan sevdamda sistemler çöker,
yasalar devrilir,
ve ben her defasında,yeni bir devrim başlatırım.
Hatta
etimi kemiğimden ayırsalar da,
bu vatana her seferinde
daha asi,
daha tutkulu bağlanırım.
Ben vatanımı böyle severim.
Suzi Ayyıldız
Kayıt Tarihi : 2.6.2025 13:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!