Vatanım Şiiri - Arif Atılgan

Düşmanla oturup aynı sofraya
Türk'ün boynunu eğdiler toprağa
Kudretin asaletin harcandı da
Kimlere kaldın ey aziz vatanım

Şehidin anası gözyaşı döker
Babalar feryatta, evlatlar bekler
Dilsiz şeytandır bu zaman, hep susar
Mezarda titrerken şehit vatanım

Kudreti bilenler şimdi mi sustu
Dava erleri ruhunuz mu küstü
Milletin derdi Apo' ya mı düştü
Zincire vuruldu garip vatanım

Gardaşın gardaşı vurduğu çağda
İhanet kol gezer iken dağlarda
Kim derdi barış düşecek Apo'ya
Bastığın toprağa ağla vatanım

Öz yurdunda şimdi garipsin garip
Bir zaman cihana sahiptin sahip
Dost görünüp zehir içirdi talip
Kudretin devrildi yetim vatanım

Gözlerde ateş var gönüller yaslı
Bir zaman hükmüyle titrerdi hasmı
Şimdi kahpelerle tutmuşlar yolu
Düşmana kul oldu garip vatanım

Gaziye, yetime, şehidin eşe
Hainle bir tutup, sundular neşe
Kan ağlar dağlarım, taşlarım bile
Toprağım ağlıyor hasta vatanım

Gururumuz, şanımız paslaşıp küstü
Ey kutlu mazimiz gözlerde yaşlı
Yürekler yanarken sabır mı düştü
Dirilsin küllerden şanlı vatanım

Bir avuç yiğit var sessiz ve derin
Ateşle dövülmüş çelikten derin
Arifler bekliyor zamanı derin
Kalkınca şahlanır şanlı vatanım