Vatanım Şiiri - Seyyah Saidoğlu

Dokuz yüz elli dört dünyaya geldim
Sana uğramıştı yolum, vatanım
Nice nimetleri bağrından aldım
Kökenim, yaprağım, dalım vatanım

Cennet misalidir, nice muhitler
Bağrında yatıyor, bunca şehitler
Cephelerde bekledikçe yiğitler
Sana yaklaşamaz zulüm, vatanım

Göğsüne yaslanmış şehirin, köyün
Rızkım için sana bükmüşüm boyun
Bereket cehdiyle akıyor suyun
İnkar edemezki dilim, vatanım

Göz kesmedikçe bitmez ovası
Yüksek kayasında kartal yuvası
Sinemi okşuyor güzel havası
Bu elde başkadır halim, vatanım

Saidoğlu sevdin kendi diyarın
'Vatan vatan' dedin yandı ciğerin
Bulunmaz emsalin, yoktur ayarın
Sana kavuşmuyor elim, vatanım...

(Meriç Nehri Kıyısı - Sonbahar - 1976)