'Hayat bir yoldur.' dediler, yürüdüm, yürüdüm yoruldum.
Gözlerinde konaklayıp aşkınla gönlümü doyurdum.
Gitmek vakti gelmişti ki sesini duydum.
'Kal' diyordun.
İkna oldum.
Vatan bildim gözlerini, obamı oraya kurdum.
Gözyaşın çok akmıştı anlaşılan, bereketliydi toprakların, her yer yemyeşildi.
Kuşlar gibi hürdüm artık, burada ölürdüm. Gamzen mezarım olurdu, manzarası gözlerin.
Yüzün gündüzüm olurdu, gecem saçların.
Bir de gülüşün vardı ki sorma..
Her seferinde sonunu getirirdi savaşların.
Kayıt Tarihi : 18.3.2015 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!