Vasiyetimdir. Şiiri - Tuggenc Tuggenc

Bu şiir gerçek hayat hikayesinden uyarlanmıştır
Kişileri bilmem ama olaylar tamamen hayal ürünüdür.
Çünkü kime sorsan çok seviyor.
Ve ben artık sormuyorum.
Nede olsa her birimiz başka acılarla,başka köşelere savruluyoruz.
Bir arada tütelim dedikçe istemeden yanıyoruz,
Kısacası ne kendimize, ne aşkımıza sahip çıkamadan, yitip gidiyoruz
Avuçlarda ateşten bir top,kalplerimizi susturmaya çalışıyoruz
Ve hiç bilmeden umutlarımız dar ağacında asılı
Şimdi gidiyorum,vasiyetimdir
Bir daha sevmeden,sevdim demeyin, Çünkü umutlar asılı kalıyor dar ağacında
Ne kadar iyi bir insan olduğununda önemi kalmıyor.
İlk hatanda ağzıyla sevenler seni kötü biri yapıyor.
Sonra suçlamalar başlıyor, çok sevdiğin için
Çünkü senin aşkın onlara fazla, çok fazla geliyor
Görmeden, uzaktan, ama kalpleri sevin. Unutma her gövdenin gölgesi kısmen aynıdır
Gözler,yüz,beden farklıdır ve küçücük bir yara sonlandırır
Kalbinizle sevin,kalbinizle.
Dön bir ardına bak, kim var yüz yaşında seni tanıyan
Hangi ana kalacak, sırtını sıvazlayan.
Kaç babanın merhameti yüz yaşında ısıtır içini.
Bak eylülde geçti kimbilir Kaç kişi yalandan sevdi
Bu arada ben birini tanıyorum.
Kalp öylemi ,kalubela diye bir yer var, orada gerçek aşklar
Ve sen gerçeği görene kadar orada kalacaklar
Deme ki aşk yalan, vardır elbet senide tanıyan
Önce kalbine inan,ağzın değil senin ruhunu tamamlayan
Vasiyetimdir iki ayrı yürek aynı zamanda sevdaya düşsün …. 05.10.24 10:20