Vasiyetimdir Şiiri - Mertcan Arslan

Vasiyetimdir!

Ben ölürsem,
Gülüşümü bağışlayın,
Dünyaya en güzel renkle baktığım gözlerimi de...
Iyisiyle kötüsüyle tüm espirilerimi de bağışlayın,
Bu yaşıma kadar öldürmediğim çocuk yanımı,
Hepsinden daha çok ihtiyaç duyulan insanlığımı da bağışlayın...

Bırakın kan, kalp, böbrek falan bağışlamayı,
Gidin önce sizi kıran birilerini bağışlayın.
Anne-babanızı, kızınızı, oğlunuzu, size yamuk yapan arkadaşınızı, hasım-akrabanızı, eşinizi, dostunuzu bağışlayın!

Ve o saçma gururunuzu, egoistliğinizi, narsist yanınızı, bencilliğinizi de aldırmayı unutmayın!
Çok değil, birazcık hümanistlik aşılayın kendinize. Vasiyetimdir, ona göre...