Uzattığım elimi çekiyorum,
Rüzgarında mutsuzluk,
Duruşunda uyumsuzluk,
Gelişinde sorun var senin.
Tiki olan gözlerden,
Pas tutmuş kalplerden,
Sağım diyen ölülerden,
Farkın yok senin.
Hislerin doludizgin,
Yaşamın olmuş bezgin,
Yanıltmıyor artık sezgim,
Duyguların bitmiş senin.
Güllerde renk arıyorsun,
Konuşmak için susuyorsun,
Uzaklardan bakıyorsun,
Dünyan yıkılmış senin.
Dostluk nedir bilmiyorsun,
Parkurlarda koşuyorsun,
Engellerde düşüyorsun,
Yarışta olman bitmiş senin.
Duyan değil gören oldum,
Sözde değil özde oldum,
Ve ben benden değil,
Varlığınla mutsuz oldum…
Enver ÖZEL
04.04.2008
Saat 13.45
Kayıt Tarihi : 4.4.2008 14:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!